Voor deze functionaliteit is een account vereist.
Registreer nu gratis
en krijg €2,50 tegoed cadeau
of log in als je al een account hebt.
Met een plastic tas vol gebraden kip en witte wijn lopen we door het heuvelachtige landschap. Even daarvoor waren we op bezoek bij onze Nederlandse vriend en wijnmaker hier in de Bourgogne en het smaakte en het klikte allemaal weer goed.
Nu heeft hij ons uitgenodigd om samen van de lunch te genieten in de wijngaard. We zoeken een plek ergens tussen de frisgroene stokken en we knijpen met onze ogen naar de voorjaarszon. Uit de tas komen een warme, met citroen en knoflook gebraden Bresse-kip, een bakje aïoli, een fles Meursault en een paar glazen. Meer dan dit is niet nodig voor de perfecte picknick. Of ja… een klein servetje was wel handig geweest.
De scène die ik hierboven beschrijf rakel ik op uit mijn geheugen, omdat deze ervaring voor mij een ‘life-changing-moment’ was. In elk geval wat betreft picknicken. Daar in de wijngaard besefte ik voor het eerst dat een picknick ineens een echte maaltijd is, wanneer er iets warms uit de mand komt. Het hoeft niet veel te zijn. De suggestie dat je bezig bent met iets wat verder gaat dan snacken en een thermosfles warme bouillon en al helemaal wanneer je iets meeneemt dat direct uit de oven komt. Een dampende quiche, versgebakken croissants, een schaal gehaktballetjes in tomatensaus, een gebraden Bresse-kip met knoflook, het maakt niet uit. Bedenk iets wat je, verpakt in folie, warm in een tas kunt stoppen en je fietst je er zo een bos of park mee in.